Αξιοθέατα
Πηγές
Σε απόσταση 350 μ. ΝΑ από το σχολείο συναντά κανείς τις πηγές που αναβλύζουν άφθονο νερό εδώ και τουλάχιστον 1000 χρόνια.
 |
 |
 |
Μουσείο πολέμου ? τακτικό στρατηγείο
Το στρατιωτικό Μουσείο πολέμου 1940 ? 41 βρίσκεται στην είσοδο του Καλπακίου και στα εκθέματά του περιλαμβάνονται ? μεταξύ των άλλων ? πυροβόλα, φορητός οπλισμός, στολές, φωτογραφίες και άλλα αντικείμενα της εποχής. Επιπλέον, μέσα από τη γραφική και ηχητική αναπαράσταση των μαχών του ελληνοϊταλικού πολέμου ο επισκέπτης αισθάνεται ρίγη συγκινήσεως και εθνικής υπερηφάνειας, καθώς βρίσκεται στον τόπο όπου μετουσιώθηκε σε πράξη το ηρωϊκό ΟΧΙ.
Απέναντι ακριβώς από το Μουσείο υπάρχουν οι προτομές του Αλέξανδρου Παπάγου, του Γεωργίου Β? και του Ιωάννη Μεταξά.
Λίγα μέτρα μακρύτερα, ο περιηγητής συναντά τη σπηλιά που απετέλεσε το τακτικό στρατηγείο του Διοικητή της 8ης Μεραρχίας Χαράλαμπου Κατσιμήτρου, κατά τη διάρκεια του πολέμου. Στη σπηλιά υπάρχει η προτομή του Κατσιμήτρου και μια πλάκα θυμίζει το απόσπασμα διαταγής της 8ης Μεραρχίας που εκδόθηκε στις 30-10-1940. Η εν λόγω διαταγή καταλήγει με τούτα τα λόγια: «ΟΥΔΕΜΙΑ ΙΔΕΑ ΕΙΣ ΟΥΔΕΝΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΩΣ. ΠΑΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΟΥ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΟΥ ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΘΩΜΕΝ ΕΠΙ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΝ ΑΝΑΓΚΗ ΘΑ ΠΕΣΩΜΕΝ ΟΛΟΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΕΝΟΙ ΑΥΤΑΣ».
Όλα σε τούτο τον τόπο φέρουν το άρωμα από το αθάνατο έπος του 40.
 |
 |
 |
|---|---|---|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Μνημείο μαχητή
Στην κορυφή του λόφου Σειλητούρα ? στη βόρεια πλευρά του Καλπακίου ? δεσπόζει το γιγαντιαίο μπρούτζινο άγαλμα του Έλληνα μαχητή του ?40, έργο του καθηγητή Λάζαρου Λαμέρα. Το μνημείο αυτό ανεγέρθηκε το 1966 με δαπάνες αξιωματικών και οπλιτών των ενόπλων δυνάμεων. Στη βάση του αγάλματος έχουν εναποτεθεί οστά των νεκρών του πολέμου.
Κάθε χρόνο στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου πραγματοποιούνται εκεί επίσημες εκδηλώσεις και γίνεται εντυπωσιακή αναπαράσταση των μαχών με συμμετοχή κατοίκων και στρατιωτών. Αποδίδεται έτσι ο απαιτούμενος φόρος τιμής στους πεσόντες ήρωες του πολέμου.
 |
 |
 |
|---|---|---|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Ιερά Μονή Βελλάς
Η Ιερά Μονή Βελλάς είναι αντρικό μοναστήρι αφιερωμένο στην κοίμηση της Θεοτόκου. Καθόλη, δε, τη διάρκεια του 20ού αιώνα, επειδή η ζωή της Μονής ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τη ζωή της σχολής, εορτάζει στο Γενέσιο της Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου) που συμπίπτει με την έναρξη του εκάστοτε σχολικού έτους.
Ιδρύθηκε τον 11ο αιώνα και την πρώτη περίοδο από τη συγκρότησή της μέχρι το 1300, η μοναστική ζωή φαίνεται ότι ήταν αδιατάρακτη από εξωτερικές δυσκολίες. Η μονή ανακαινίστηκε το έτος 1745, όπως φανερώνει επιγραφή πάνω από την είσοδο του καθολικού, όπου αναφέρεται ότι ο επίσκοπος Βελλάς Γερμανός κατέβαλε τις δαπάνες για την ανέγερση και εικονογράφηση. Το 1863 έγινε σταυροπηγιακή, αλλά σύντομα μετατράπηκε και πάλι σε ενοριακή. Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας και μέχρι τα προεπαναστατικά χρόνια η μονή ακμάζει και προσφέρει νάματα πνευματικά στην περιοχή. Τεκμήριο της μεγάλης πνευματικής ακτινοβολίας της είναι ο βαθύς σεβασμός των περιοίκων της και οι πολλές αφιερώσεις τους στη μονή, καθώς και οι δωρεές προσκυνητών και ευπόρων χριστιανών ολόκληρης της Ηπείρου.
Έχει στην κατοχή της σημαντική περιουσία στην Ήπειρο και πέρα απ? αυτή. Το πρώτο και παλαιότερο μετόχι της μονής ήταν λίγο πριν από το Βουλγαρέλι της Άρτας στα Τζουμέρκα, γνωστό ως «κόκκινη εκκλησια» ? λόγω των κόκκινων πλίνθων της -ή Παναγιά η Βελλά ή Μολυβδοκουτροπελεκητή. Στη Ρουμανία και συγκεκριμένα στην πόλη Ρήμνικο της Βλαχιάς, διατηρούσε προσοδοφόρο μετόχι επωνομαζόμενο Μπαμπιένι. Ο ναός του μετοχίου φέρεται ότι ετιμάτο άλλοτε της Αναλήψεως και άλλοτε της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.
Κατά το έτος 1817 όμως ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων άρπαξε την περιουσία της μονής και άσκησε διωγμούς εναντίον των μοναχών, οι οποίοι κατέφυγαν στην Κέρκυρα. Κατά τα έτη 1820-1825 οι πρόκριτοι του Ζαγορίου επωφελούμενοι του γεγονότος ότι η μονή έμεινε έρημη, οικειοποιήθηκαν την περιουσία της. Επιπροσθέτως, το 1863 η ρουμανική κυβέρνηση κρατικοποίησε όλες τις μοναστηριακές περιουσίες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και μαζί μ? αυτές δημεύθηκε και το πλούσιο μετόχι του Μπαμπιένι της Βελλάς.
Στο ναό της μονής, που είναι τρίκλιτος βασιλική με υπερυψωμένο το κεντρικό του κλίτος, δεσπόζει η θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς της Βελλαΐτισσας. Αξιοσημείωτη όμως είναι και η ύπαρξη εικονογραφήσεων αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων και ιστορικών και συγκεκριμένα του Σόλωνα, του Αριστοτέλη, του Πλουτάρχου και του Πλάτωνα.
 |
 |
 |
|---|---|---|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Βοηθήματα:
– Τα μοναστήρια της Ελλάδος οδηγός ? ιστορία ? θησαυροί ? βιβλιογραφία, Σπύρου Κοκκίνη, Βιβλιοπωλείον της «Εστίας» Ι.Δ. Κολλάρου & ΣΙΑΣ Α.Ε.
– Η Βελλά της Ηπείρου: Η μεσαιωνική πόλη, η επισκοπή και οι ι. μονές της, Αλεξάνδρου Κορακίδη, εκδόσεις Δωδώνη, Αθήνα ? Γιάννινα 1998
– Η ιστορία των τοπικών εκκλησιών της Ηπείρου, τόμος Α?, Φωτίου Οικονόμου, Αθήνα 1974